به بهانه دلتنگی

 

این روز ها دلتنگی بد جور فشار می آورد بر این حرم الشیطان (قلب خود بنده عاصیم را می گویم)  . هر جور کلنجار می روم ، این دل آرام نمی گیرد .

سال پیش خدا توفیق داد و مجموعه ای به یاد جانبازان شیمیایی ، در همین موقع ها یعنی دم دمای شب عید کار کردم . به فراخور زمان ، دم عیدی خیلی دلم هوای جانبازان می کند . امسال هم گفتم یادی کنیم از جانبازان اعصاب و روان که به معنای واقعی روزی هزار بار شهید می شوند و دوباره زنده می شوند و ایضا تکرار مکررات .... به نمایندگی از این جانبازان ، یاد می کنیم از آقا رضای نیکویی ، جانباز دوست داشتنی شهر که انصافا خاطر خواه کم ندارد ، البته صرفا جهت گرفتن عکسی یادگاری با چفیه که در هفته دفاع مقدس ، خرج آرشیو ها شود .  

شاید بی ربط : سفره غم های مادر برای من ، سفره هفت سین باستانی برای شما .... 

جهت اطلاع : منتظر باشید .... اسلحه ها از ضامن خارج .... دست روی ماشه .... منتظر پیام نوروزی حضرت فرمانده ... گرافیست های مجازی و ارزشی آماده باش کامل .... 

ماجرای حرف گوش نکن ها .....

  

قصدم این بود که در این دهه مبارک یه طرح کار کنم از پیشرفت های علمی و ... انقلاب که خدا را شکر کم هم پیشرفت نکرده ایم . از حنا بز شبیه سازی شده بگیر تا این میمون خوش شانس که همین چند روز پیش یه سری تا فضا رفت و برگشت . و همان طور هم که پیش بینی میشد ، و همچنین بنا بر پیش بینی های خود دشمنان ، رتبه علمی ما تا 5 سال آینده به چهارم جهان خواهد رسید . اما چی شد که نظرم عوض شد و این مطلب رو زدم . اون هم در این کویر مطلب نزدن هام و درگیری با خود . داشتم دنبال چند تا عکس میگشتم ، حالا بگذریم در چه موضوعی . اما به دو تا عکس برخوردم که کلا همه افکارم به هم ریخت . 

حضرت امام چندین و چند بار فرمودند : آهای مردم ، نگذارید این انقلاب دست نا اهلان بیفتد . 

نمیخام بگم الان این انقلاب دست نا اهلان هست ، اما باید بگم این دو تا عکس که مشاهده می کنیم ، حقیقتا از اهداف انقلاب نیست ...... 

اینکه یه نفر پول غذای سگش از غذای خیلی ها بیشتر باشه و یکی هم مثل این کودک بیچاره ، با این نگاه معصوم کنج این خلوتکده کارتونی ، باید بنشیند و دستمال کاغذی بفروشد . تازه از فرط سرما ، رمق حرف زدن و تکرار این جمله غمبار ، که آقا دستما . خانم دستمال نمیخای ؟ ارزونه ها !! سه تا هزار . خانم جان بچت بخر . خانم چهارتاش رو هم هزار میدم . نمیخری ؟ را هم ندارد  . و دست آخر هم نگاه معصومش به دست من و امثال من می ماند و در حسرت یک گوشه نگاه و کم ترین لطفی . 

و ایضا تصویر دوم غمبار تر از تصویر اول شاید باید نام نهادش . کودکی از ابتدای بچگی ، این دوران را با سونی و تب لت و گوشی های آخرین مدل و هزار جور امکانات دیگر در نهایت ناز و نعمت سپری می کند ، اما این کودکان ، پریدن و شیرجه زدن از بالای تپه ای روی خاک را اوج شادی و خوشحالی می بینند . چرا که بیشتر از این شادی و بازی چیزی سراغ ندارند . چرا که خانواده ، به زحمت خرج خوراک خود را تهیه می کند . چه برسد به هزینه تفریح . 

همه این ها راگفتم تا بگویم ، مبادا حرف امام لقلقه زبانمان شود و هر جا که مزه اش برایمان تمام شد و برایمان شیرینی نداشت ، خدایی ناکرده ، از دهان به بیرون پرتش کنیم . 

شاید کمی بی ربط :  از مدینه خبر می آید ، مادری بر بالین است ، دختری ختم امن یجیب می گیرد ، پسری نگاهش بر در دوخته ، زبانش بند آمده . و همسری تنها ، غریب ، بی کس .... تنها یارش هم بار سفر می بندد .... 

آقا محسن ...

 

----------------------------------------------------------------------------------------

طرح نوشت : هر چه پوستر برا آقا محسن میزنم ، خسته نمیشم . شاید 4 ، 5 تا کار کرده باشم اما بازم دوست دارم کار کنم و پوستر از این شهید بزرگوار بزنم . این بار منتظر پوستر بقیه شهدای محلات هم باشید . پوستر های دیگر شهدای شهر هم در راه است . 

سخنی از روی دل سوزی : این روز ها به جای کوبیدن هم دیگر و زدن تو سر هم ، آهای مسئولین عزیز مملکت ، آهای سران قوا ، با شما هستم . کمی به فکر این مردم باشید . همین مردمی که حاضرند شب گرسنه سر بر بالین بگذارند اما انقلاب و حکومتشان در برابر دشمن سرافراز باشد . کمی به فکر این مردم باشید . به خدا این مردم نعمتند . به قول حضرت امام ، اینان ولی نعمت این انقلابند . به جای دعوا سر اصلاح قانون انتخابات و دعوا سر خیلی چیز های حاشیه ای ، تو را به خون شهدا کمی به فکر این مردم باشید . با چشم خودم دیدم پیرمردی را در سطل زباله دنبال لباس گرم برای فرزندان و خانواده خود بود ، اما همان پیرمرد ، وقتی هم صحبتش شوی فقط خدا را شکر می کند و راضی به رضای خداست و حاضر نیست ساز مخالف را کوک کند و حرف از مشکلات بزند . چرا ؟ چونکه با تحمل سختی ها ، عمار گونه در راه اسلام و انقلاب ، تلاش می کند . آهای مسئولین شهر ، که خیابان کج می کنید بهر خود ، یا کار های دیگر ، کمی هم به فکر این مردم باشید . ...... 

خط خطی دل : شام بلا ، کوچه و بازار ، سر بی معجر ، دختر بی بابا ، وای از دل زینب ... 

اقتصادی از نوع مقاومتی

با عرض معذرت بابت دوری چند وقته . اما بازگشتیم تا اول کار یک لبیکی بگوییم به حضرت عشق . این روز ها کمتر کسی حواسش هست که یک رهبر فرزانه فرمود : آی مردم ، اقتصاد مقاومتی را دریابید . توضیح بیشتر نیاز نیست . فقط باید دفاع کرد ، مقاومت کرد . 

 

----------------------------------------------------------------------------

خط خطی دل : یک لشکر یاس آمدند تا بگویند ، بی معرفت ها قرارمان پیروی از ولایت بود .... 

و باز محرم ....

سلام بر پرچم و علم 

سلام بر شعر محتشم 

سلام بر محرم .... 

و اما عشق در راه است ...

خیلی وقته چیزی ننوشتم و طرحی هم نزدم . خودمونی بگم دست و دلم به طراحی و نوشتن نمیره . یه دوستی گفته بود مشغول طرح های اقتصاد مقاومتی و کلام های نافذ حضرت آقا بریم ، اما فقط شرمندگی این دوست برامون موند . چون اصلا دست و دلم به طراحی نمیره . هر چه میکشم خط میخوره . 

تا حالا شده هزار بار به یکی سلام کنی بعد جوابتو نده بعد دوباذه سلام کنی بازم جوابتو نده . بعد دوباره همین طوری هی سلام کنی . بگی تو رو به خدا جوابمو بده دیگه . گناه دارم . دلمو نشکن . جز تو کسی رو ندارم . پناهی ندارم . شما آقایی . شما مهربونی . شما سروری . بعد هیچ جوابی نشنوی . بعد دو دستی بزنی تو سر و صورت خودت و بگی مرگ من جواب بده . آخه چه کار کنم که جوابمو بدی . آره خلاصه این حالت هم برای خودش یه حالته . ایشالله نصیبت نشه . 

اصلا ربطی نداره ، شایدم داشته باشه : کاش کسی زودتر از کاروان میرفت و حداقل خار ها را از روی زمین میکند . 

قافله در راه است ....

در دلم قافله ای به راه افتاده . قافله سالار بانگ میزند .... ای قافله بایست ، مقصد نزدیک است .. 

و اما مقصد کجاست ؟ خدا داند .... آنجا که میگفت اعوذ بک ..... 

هیهات من الغربت 

فقیر است آنکه تو را ندارد ...

سلام ارباب پابرهنه ها . سلام آقا و سرور فقیران . سخت دلم تو را میخواهد .

از فقر دنیا طلبی و دنیا خواهی بی نیازم کن . 

یاحق . 

عزادار اولدو ...

-------------------------------------------------------------------------------------------

طرح نوشت : تقدیم به مردمی که هر چه میخواهیم درباره شان جک و لطیفه و چرندیات میگوییم ، در حالی که با تمام وجود ، همیشه باعث شادی ما شده اند .... علی دایی و گل هایش ، کریم باقری و شوت هایش ، حسین رضازاده و وزنه هایش ... خلاصه همیشه ما را شاد کرده اند ، چه با لطیفه ها چه با ورزشکاران و قهرمانان ... اما این بار غمگینمان کردند ... غمشان دلمان را لرزاند . به چشمان کودک که نگاه کنی میفهمی گیج و گنگ است از تنهایی . نمیداند کجا باید دنبال خانواده بگردد . یا آن کودک که بیلی دو برابر قد خود دست گرفته بود و خاک ها را زیر و رو میکرد . اما به فراخور حال و هوای کودکانه اش ، خاک بازی نمیکرد ، که دنبال مادر می گشت ... با بیل ذره های خاک را کنار میزد و مادرش را صدا میکرد ... صدایش را که بشنوی دیگر غم عالم دلت را از جا میکند . ...

نمیخام روضه بخونم اما یهو به ذهنم رسید . حال و هوای الانمه . چیزی که تو دلم میگذره اینه . اما از وقتی که دنیا وارونه گردد ... و کودکی به جای مادر ، دست مادر را بگیرد و مراقب مادر باشد ... وقتی عکس این کودک بیل به دست را دیدم یاد این جملات افتادم . کودک به دنبال مادر و ..... مادر نقش زمین و .... تازه مادر سراپا خاکی ......          سخت است ...........................

خط خطی دل : ای شیطان ، اگر فکر کردی میان این داغ ها تو را فراموش کرده ایم ، کور خوانده ای ... 

و بدا به حال من و امثال من ....

و بدا به حال آنانیکه در این قافله نبودند ! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکه بزرگ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی تفاوت و یا انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند !

آری دیروز امتحان بزرگی بود که گذشت و فردا امتحان دیگری است که پیش می آید و همه ی ما نیز روز محاسبه ی بزرگتری را در پیش رو داریم . آنهایی که در این چند سال مبارزه و جنگ به هر دلیلی از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده اند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفته اند و خسارت و زیان و ضرر بزرگی کرده اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه ی حق خواهند کشید . که من مجدداً به همه ی مردم و مسئولین عرض می کنم که حساب این گونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند و نگذارند این مدعیان بی هنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنه ها برگردند .

من در میان شما باشم یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش می کنم که نگذارید انقلاب به دست نا اهلان و نا محرمان بیفتد . نگذارید پیشکسوتان شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند .

صحیفه نور - جلد ۲۱ - به مناسبت قبول قطع نامه در ۲۹تیر 1367

و اما چند سوال ...

ای برادران و خواهرانم شاید خاطر عددی از معدودین از این سوالات مکدر گردد ، اما میگویم تا کمی درنگ و تفکر کنیم تا ببینیم کجای راهیم و سخن حضرت سید روح الله الخمینی رضوان الله علیه کجا ....

حداقل عرض می کنم ، در شهر خودمان آیا نااهلان و نامحرمان ( از نظر حضرت امام ) بر مسند قدرت و در جایگاه های اجرایی و اداری حضور ندارند ؟ 

آیا همه ی مسئولین و سرنشینان این مسند پر خط و خال ، با توجه به گفته حضرت امام ، اهل و محرم هستند ؟ 

آیا من نوعی و امثال من به تمام و کمال به وظیفه و دِین خود عمل کرده اند ؟ 

آیا حرف سید روح الله الخمینی رحمت الله علیه بر زمین نمانده ؟ 

آیا پیشکسوتان عرصه ایثار و مجاهدت ، اسیر روزمرگی نشده اند ؟ 

و هزار آیا و اما و اگر دیگر .... 

همه این ها را گفتم که بگویم ، کو گوش شنوا ؟؟؟؟؟

به قول معروف حرف را که بزنی ، مخاطب خودش حرف را برمیدارد . اما چند جمله ای من باب تذکر با مخاطبانی که خود خواهند فهمید ....

دیرزو دنبال گمنامی بودیم ، امروز مواظبیم ناممان گم نشود ...  این هم خط خطی دل ما ، یادگاری تقدیم به شما