اللهم اشفی کل مریض ...

همین طور بی و خود و بی جهت ، به اقتضای حال و روزم یاد بیماران افتادم . یاد کودکان سرطانی که ناخواسته یک سین به هفت سین سفره شان اضافه شده . یک سین به نام سرطان . خدایا بیمار ما را که شفا ندادی ، لااقل این ها را شفا بده ..... 

  

حرف دل :  غم تو مادر ، راستی راستی ، دیوانه مان کرد ، رفت ..... 

به بهانه دلتنگی

 

این روز ها دلتنگی بد جور فشار می آورد بر این حرم الشیطان (قلب خود بنده عاصیم را می گویم)  . هر جور کلنجار می روم ، این دل آرام نمی گیرد .

سال پیش خدا توفیق داد و مجموعه ای به یاد جانبازان شیمیایی ، در همین موقع ها یعنی دم دمای شب عید کار کردم . به فراخور زمان ، دم عیدی خیلی دلم هوای جانبازان می کند . امسال هم گفتم یادی کنیم از جانبازان اعصاب و روان که به معنای واقعی روزی هزار بار شهید می شوند و دوباره زنده می شوند و ایضا تکرار مکررات .... به نمایندگی از این جانبازان ، یاد می کنیم از آقا رضای نیکویی ، جانباز دوست داشتنی شهر که انصافا خاطر خواه کم ندارد ، البته صرفا جهت گرفتن عکسی یادگاری با چفیه که در هفته دفاع مقدس ، خرج آرشیو ها شود .  

شاید بی ربط : سفره غم های مادر برای من ، سفره هفت سین باستانی برای شما .... 

جهت اطلاع : منتظر باشید .... اسلحه ها از ضامن خارج .... دست روی ماشه .... منتظر پیام نوروزی حضرت فرمانده ... گرافیست های مجازی و ارزشی آماده باش کامل ....