تف به اعمال من رو سیاه ....

بعد عمری نوکری

تازه فهمیدم نوکری ات یعنی چه ...

همون موقع که

سقاخونه کوچیک و ساده چهار تا بچه رو دیدم که دستاشون از سرما یخ کرده بود اما

با عشق به عزادارت چای میدادند ....

دلم تنگه ...

محرم نیومده دلم هوای تاسوعا کرده ....

هوای سربند سرخ یا ساقی العطاشا کربلا ...

هوای اون پرچم روی گنبدش

هوای اون مشک پاره ی جلوی حرمش

اون آشفتگی دل تو هیئتش

اون اسم خوشگلش وقتی یه عراقی تلفظش میکرد

اون قسمایی که عراقیا میخورن رو اسمش

ادبش

محبتش

کرمش

باب الحوائج بودنش

یک کلام مردن تو هیئتش ....

سوز دل نوشت : دلم یه گوشه میخاس برا خلوت کردن ... برا همین حرمت شیش گوش شد ...

سلام یلدا !!

سلام بر تکاپوی بازار و خیابون

سلام بر ازدحام میوه فروشی ها

سلام بر صف های طولانی شیرینی فروشی ها

سلام بر هندوانه شب چله .

سلام بر پیاله های آجیل شب یلدا

سلام بر کدو و لبوی گرم سینی های بزرگ وسط مهمونی شب چله .

سلام بر خنده ها و دور هم بودن یلدایی

سلام بر حافظ خاک گرفته ی روی طاقچه

سلام بر فال های مادر بزرگ و پدربزرگ

سلام بر بلند ترین شب سال

سلام بر همه مردم یلدا دوست !! بله ...

حق دارم

حق دارم این سلام ها را بدم

اصلا یک سال و یک یلدا

من یلدایی هستم

من اهل سنت های باستانی هستم

کاری به کربلا و نینوا ندارم

یک سال منتظر یلدا بودم

اصلن به من چه که سه ساله ای در شام جا ماند

چه کار کنم که خواهر جوانی ، پیر شد

چرا باید یلدا را خراب کنم که کاروانی به کربلا برگشته

که چهل روز از کسوف خورشید گذشته

اصلن یک کلام بگویم و ختم کلام :

دور همی یلدا رو خراب نمیکنم . حالا هر چی میخاد باشه !!

اصلن زشته .... بچه هیئتی هم که باشی زشته !! باید بیخیال پیرهن مشکی شوی ...

باید بروی مهمونی شب چله ...

باید تازه عروس ها را یلدایی بدهیم !!

باید بخندی ، به اشک صاحب عزا 

باید ..... 

بگذریم . شب یلدای همه ایرانی ها مبارک !!! 

خوش بگذره !! 

دلم هوای روضه کرده . زیر اون آسمون چوبی آقا میرزا حسین . هوای روضه های حاج احمد . روضه های حاج رضا . هوای زیارت اربعین ...  فَجَاهَدَهُمْ فِیکَ صَابِرا مُحْتَسِبا حَتَّى سُفِکَ فِی طَاعَتِکَ دَمُهُ وَ اسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ...

چوب خدا

هر دختر سوری

در ریاض

10000 ریال

به فروش می رسد !

                           زیر اطلاعیه اش نوشته : اسرعو یا شباب !!!

.

.

.

آخه یه روز در شام

حرف از کنیزی 

بی بی ما زدند ! 

عجب شبیه ...

گفتم به هر شاپرکی

با این زبون نمکی کودکی

پر بزنید رو نیزه ها

برید بابامو ببوسید یواشکی

الدخیلک یا بی بی سه ساله ....

زخم زبان

طرح نوشت : خیلی وقت بود فقط مینوشتم و طرحی برای نمایش نداشتم . ایضا حرفی هم برای گفتن !!!

اما این بی بی سه ساله نطق کورمان را گویا کرد ... یادتان هست چه قدر زخم زبان ؟؟ که گوشواره هایت کو ؟؟ مگه عمو نداشتی ؟ پس بابای تو کجاست ؟ اصلا بابا داری ؟ و خلاصه یادمان هست بازی راهت ندادند ... عروسک هایشان را به رخت کشیدند ... اما نگاه کن . ضریحش پر از گوشواره و عروسک است .... بی بی با همان دست های بسته ی بی رمق کبود شده ، دستمان را بگیر ....

ربطش به خودم مربوط است : دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب است ....

محلاً محلا

مکن ای صبح طلوعــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .......

ادعا

اگر از عاشقی فقط

لاف زدنش را یاد بگیری ،

مثل کوفیان

می شوی قاتل حسین !!

کوفیان بد جور لاف عشقش را زده بودند

از نامه هایشان خوب پیداست ....

صفا

صفا تا مروه

حسین تا عباس

فاصله یکی است !

حاجی

احرام بند برای سعی حسین تا عباس

بین الحرمین کربلا ....

فاصله بین الحرمین حسینی با فاصله صفا و مروه برابر است ... قبول نداری ؟؟؟ امتحان کن ! گوگل مپ...

بدبخت ...

ظهیر عثمانی با یک نگاه حسینی می شود و

سپاهیان علی در جمل و صفین

می شوند قاتل حسین !!

چه قدر بد بخت !